Wykorzystanie podkastów na zajęciach
Jednym z bloków szkoleniowych kursu Using Technology in the Classroom był temat wykorzystania podkastów podczas zajęć. Jest to coraz popularniejsza forma sztuki dyskusji i felietonu w Internecie. Podkasterzy stają się nierzadko popularni jak gwiazdy sceny Youtube, co czyni ich atrakcyjnym wzorem dla młodego pokolenia. Wykorzystując ten naturalny entuzjazm można przeprowadzić szereg ćwiczeń lub zadań w tej właśnie formie. Korzystając z materiałów kursowych szkoły Twiin Dublin, uczniowie klasy 3c we wrześniu 2022 roku zostali zaznajomieni z poszczególnymi fazami tworzenia podkastów. Przedstawia się on następująco:
Uczniowie wykorzystali go, aby wykonać zadanie domowe dotyczące eseju na temat Advantages and disadvantages of online dating apps. (Zalety i wady internetowych serwisów randkowych). Uczniowie przeszli przez kolejne etapy planowania swojej pracy aby w efekcie finalnym nagrać swoje zadanie domowe w formie audio. Jako podsumowanie zadania, przeprowadzona została sesja informacji zwrotnej, w której uczniowie wyrażali co im się podobało, a co nie podobało w takiej formie zadań. Większość z nich podkreśliła, że poprzez innowacyjną i nowatorską formę, z większym zaangażowaniem podjęli się wydawałoby się na pierwszy rzut oka dość trywialnego zadania. Dodatkowo, w przeciwieństwie do zwyczajowej w tym przypadku formy pisanej, podkast miał w sobie ten sam element poszerzony o wersję mówioną. Chęć przygotowania jak najlepszej wersji spowodowała nagranie wielu wersji tego samego nagrania, co z kolei spowodowało wielokrotne użycie języka mówionego przez uczniów. Ćwiczone było zatem pisanie, mówienie oraz czytanie, a nie tylko jedna z tych umiejętności.
Web Solutions for the Classroom-
konieczność we współczesnej szkole
Współczesne rozwiązania z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) są niezastąpione w procesie nauczania. Znajomość tych narzędzi wspomaga dydaktykę, ułatwia komunikację z uczniami, rozwija umiejętności cyfrowe uczniów oraz dostarcza nowoczesne i atrakcyjne metody nauczania. Dlatego też będąc uczestnikami Programu Erasmus+, skorzystaliśmy z możliwości udziału w tego typu kursie. Dzięki zajęciom mogłyśmy poszerzyć wiedzę na temat ICT, eksperymentować z nowymi, zaskakującymi narzędziami i rozwiązaniami webowym m.in. Edmodo, narzędzia edukacyjne Google, quizy online, Google Apps i inne. Pracując w grupach miałyśmy m.in. możliwość bezpośredniego przetestowania różnych narzędzi i podzielenia się przykładami ich wykorzystania z innymi uczestnikami zajęciach.
Po ukończeniu kursu, każdy uczestnik stał się bardziej świadomy mocnych i słabych stron swojego nauczania. Dało nam to obraz, jak wielka jest różnorodność narzędzi ICT i w jaki sposób możemy je bezpiecznie i użytecznie wykorzystać w klasie.
Urszula Mach, Edyta Jóźwiakowska
Wprowadzenie w systemie szkolnym mediacji jako formy rozwiązywania konfliktów.
Mediacje w szkole między uczniami posiadają wiele walorów, które przyczyniają się do tworzenia pozytywnego środowiska szkolnego oraz rozwoju uczniów. Oto kilka z tych ważnych korzyści:
- Rozwiązywanie konfliktów w sposób pokojowy: Mediacje umożliwiają uczniom rozwiązywanie konfliktów w sposób pokojowy i konstruktywny, ucząc ich komunikacji oraz budowania porozumienia.
- Rozwój umiejętności interpersonalnych: Proces mediacji pomaga uczniom w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych, empatii oraz zrozumienia perspektywy drugiej osoby, co może przyczynić się do budowania zdrowszych relacji między rówieśnikami.
- Samodzielne rozwiązywanie problemów: Poprzez mediacje, uczniowie uczą się samodzielnego rozwiązywania problemów, co przyczynia się do ich rozwoju osobistego oraz budowania pewności siebie.
- Zwiększenie poczucia wspólnoty szkolnej: Mediacje w szkole mogą przyczynić się do zwiększenia poczucia wspólnoty i solidarności wśród uczniów, co może prowadzić do bardziej pozytywnego i przyjaznego środowiska szkolnego.
- Zapobieganie przemocy i wykluczeniu społecznemu: Poprzez skuteczne rozwiązywanie konfliktów, mediacje mogą przyczynić się do zmniejszenia zachowań agresywnych oraz zapobiegania przemocy w szkole, co promuje bezpieczne i pozytywne środowisko nauki.
- Kształtowanie umiejętności negocjacyjnych: Uczestnictwo w procesach mediacji może pomóc uczniom w kształtowaniu umiejętności negocjacyjnych oraz poszukiwania
Dzięki tym walorom mediacje w szkole mogą mieć pozytywny wpływ na uczniów, nauczycieli oraz całą społeczność szkolną, przyczyniając się do budowania zdrowszego i bardziej wspierającego środowiska edukacyjnego.
Szachy z wyobraźnią jako element wsparcia psychospołecznego uczniów.
„Szachy z wyobraźnią” to innowacyjny kompleksowy program nauki szachów metodą pamięciową skierowany do dzieci i młodzieży ze spektrum autyzmu (dalej ASD) Metoda wykorzystując proces uczenia szachów w pamięci pozwala na osiągnięcie ponadprzeciętnych wyników w nauce i rozwoju osobistym oraz umiejętności radzenia sobie z bodźcami i sytuacjami utrudniającymi osobom z ASD codzienne funkcjonowanie. Jest jednocześnie instruktarzem szachowym, dzięki któremu efektem jest nauczenie gry w szachy osoby z ASD. Wyobraźnia i pamięć wzrokowa są istotnym elementem wyróżniającym osoby z ASD. Ta innowacyjna metoda nauczania to również wykorzystanie potencjału genialnej pamięci części dzieci i młodzieży z ASD. Osoby te posiadają często niesamowite uzdolnienia w kierunku zapamiętywania, szczególnie wzrokowego. Wprowadzenie szachów jako ukierunkowanego i uporządkowanego systemu pozwala młodemu człowiekowi z ASD na wyciszenie, rozwój intelektualny jak i satysfakcję z osiągnięć. Wykonywanie w pamięci, wyobraźni zadań szachowych pozwala na całkowite wyizolowanie od stresujących bodźców.
Duda Witold
ERASMUS+
EUROPEJSKIE PRIORYTETY TEMATYCZNE NA LATA 2023-2024
KOMPLEKSOWE I KREATYWNE PODEJŚCIE
Głównym celem projektu „Sienkiewiczacy w Europie” było podnoszenie jakości pracy i doskonalenie kompetencji zawodowych, umiejętności językowych kadry pedagogicznej, wykorzystanie najnowocześniejszych technologii IT i elementów zintegrowanego nauczania przedmiotowo- językowego CLIL, a także zdobycie wiedzy i umiejętności potrzebnych w pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami, podzielenie się doświadczeniem z nauczycielami innych szkół europejskich poprzez wymianę praktyk, rozmowy kuluarowe, podczas zajęć, wspólnych wycieczek i tp. Mobilności okazały się niezwykle twórcze pod względem kulturoznawczym, co postanowiliśmy przenieść do codzienności i działań naszej szkoły. Poznanie bogatej kultury i folkloru Hiszpanii (Katalonii), Francji i Irlandii wyzwoliło chęć poznanie nowych metod pracy w nauczaniu regionalizmu i wykorzystanie nowo zdobytych umiejętności w czasie szkolenia. Łańcut to miasto pogranicza i przenikania się kultur historycznie, zaś wojna w Ukrainie wskazała nowy aspekt nauki o małej ojczyźnie i otaczających ją sąsiadach. Podjęliśmy współpracę z nauczycielami z Połtawy i ze Lwowa, gościliśmy ich w naszej placówce, opracowaliśmy harmonogram współpracy m. in. w oparciu o technologię informatyczną. Podzieliliśmy się swoim doświadczeniem w pracy samorządu szkolnego, inicjatywami (m. in. prowadzenie gazetki szkolnej, organizacja życia kulturalnego, rozrywki, konkursów (np. Night Games czy Dzień Języków Obcych) jakie podejmuje młodzież, w tym wolontariat, wyjazdy w ramach Erasmus+, Doskonalenie kompetencji językowych kadry naszej placówki, poznanie innych kultur z pewnością pozwolą twórczo rozwijać pracę z uczniami naszej szkoły i koegzystencję , współpracę z nauczycielami z krajów jeszcze nie zrzeszonych (Ukraina , Kazachstan). Niezwykle przydatne w tej dziedzinie okazały się narzędzia TIK. Proces edukacji to naczynia połączone różnych dziedzin pedagogiki, wiedzy merytorycznej, metodyki, kulturoznawstwa itd. To co sprzyja kreatywnemu nauczaniu języków obcych naszych wychowanków i wychowanków – migrantów, jest niezbędne przy promocji szkoły. Fakt, że w projekcie wzięli udział nauczyciele różnych specjalności (od lingwistów, historyka, geografa, bibliotekarza, ekonomisty do wuefisty) implikuje różnorodność oddziaływań dydaktycznych i wychowawczych, zaś uświadomienie sobie niezwykłego znaczenia pracy grupowej, wspólnej nauczycieli zaowocowało już i będzie nadal odgrywać ważną, twórczą rolę w procesie nauczania. Już tworzymy własne interaktywne ćwiczenia online, trwają ożywione dyskusje i ćwiczenia praktyczne do wdrażania narzędzi CLIL i ICT ) związane było z podniesieniem kompetencji kadry z zakresu wprowadzania na poszczególnych przedmiotach elementów zintegrowanego nauczania przedmiotowo-językowego oraz poznanie narzędzi technologii ICT. Z funduszy naszego projektu udało się nam zakupić tablice interaktywne, drukarki, sztalugi i ścianki wystawiennicze, które będą wspierać nową jakość kształcenia – informatyzacją procesu nauczania (aplikacje w nauczaniu) – większą motywację i zapał do pracy wśród uczniów – większą satysfakcją z prac .
Otrzymane certyfikaty zobowiązują! Po ukończeniu kursów nauczyciele są zaangażowani we wdrażanie nowych metod pracy i narzędzi oraz upowszechnianie rezultatów odbytych szkoleń na szczeblu lokalnym i międzynarodowym celem dotarcia do jak największej grupy odbiorców (na platformach e-learningowych, E-Twinning, stronie i profilu facebookowym szkoły, w lokalnej prasie, na dniach otwartych szkoły, zebraniach z rodzicami oraz Powiatowych Targach Edukacyjnych. Widzimy, że odbyte mobilności przełożyły się na długoterminowe korzyści dla naszych nauczycieli, uczniów, placówki oraz odbiorców zewnętrznych: – pozyskaniem wiedzy i nowych kompetencji zawodowych nauczycieli – powstaniem innowacyjnej bazy materiałów dydaktycznych do wykorzystania w kolejnych rocznikach – otwarciem się i większą tolerancją wobec różnic kulturowych, nawiązaniem współpracy ze szkołami w Ukrainie i w najbliższej przyszłości w Kazachstanie.
ERASMUS+
EUROPEJSKIE PRIORYTETY TEMATYCZNE NA LATA 2023-2024
Europejski znak innowacyjności w dziedzinie nauczania i uczenia się języków obcych będzie przyznawany projektom, które wspierają co najmniej jeden z wymienionych poniżej priorytetów europejskich. Priorytety europejskie mogą być uzupełnione o priorytety krajowe.
WSPIERANIE NOWO PRZYBYŁYCH MIGRANTÓW ORAZ
PRZESIEDLONYCH DZIECI I MŁODZIEŻY W ZAKRESIE
POTRZEB ZWIĄZANYCH Z NAUKĄ JĘZYKA
Łańcut jest miastem położonym niedaleko od granicy z Ukrainą, więc w związku z wybuchem wojny 24 lutego 2022 roku stał się „miastem frontowym” podczas wielkiej fali uchodźców. I Liceum włączyło się nie tylko w działalność charytatywną na rzecz dotkniętych agresją sąsiadów, ale również natychmiast podjęło wyzwanie związane z włączeniem młodzieży ukraińskiej do systemu edukacji RzP. Już na początku marca 2022 pojawiła się pierwsza uczennica z Mukaczewa, potem niemalże lawinowo przybywało dzieci z Kijowa, Odessy, Zaporoża, Sum, Charkowa, Pokrowska, Lwowa i innych miejscowości Ukrainy, w sumie 27 osób. Dyrekcja szkoły rozpoczęła działania w celu utworzenia oddziału przygotowawczego ze specjalnie opracowanym programem nauczania, opieką pedagogiczną i psychologiczną, swoim wychowawcą.
W prawdziwy wir działań włączył się samorząd uczniowski wraz z opiekunką, grono pedagogiczne, organ prowadzący czyli Starostwo, Rada Rodziców i cała społeczność sienkiewiczowska. Oprócz zajęć edukacyjnych – w tym intensywnego kursu języka polskiego, organizowaliśmy w każdy piątek spotkania integracyjne cieszące się ogromną popularnością zarówno wśród Ukraińców jak i polskich uczniów. Zabawy, tańce (ze słynną belgijką wokół kultowej lipy na dziedzińcu szkolnym), gry, rozmowy, początkowo (dość nieśmiało) w języku angielskim bądź przy pomocy tłumaczki i nauczycieli znających język uchodźców, później z użyciem pierwszych przyswojonych polskich słów. Cała szkoła została ozdobiona sercami w kolorach narodowych naszych dwóch państw, młodzież ukraińska została otoczona również serdeczną troską psychologa.
Liceum stało się kilku języczne, na korytarzach zaczął coraz częściej rozbrzmiewać język angielski jako ten pierwszego kontaktu, ukraiński i oczywiście polski. Nauczyciele włączali nowych Sienkiewiczaków zza wschodniej granicy do działań tradycyjnych, takich jak Językomaniak to ja! – konkursu lingwistycznego, w którym stworzyliśmy kategorię dla rosyjskojęzycznych uczniów z Ukrainy, jak również zaprosiliśmy ich do Koncertu Samorządu „Miłość, miłość, miłość…” dedykowanego uchodźcom, na którym wystąpili również oni w repertuarze instrumentalnym i wokalnym.
Nasza uwaga skupiła się zarówno na młodzieży, jak i ich rodzicach. Jedna z nauczycielek przeprowadziła charytatywnie trzymiesięczny kurs języka polskiego dla matek naszych uczniów, jeden z ojców z Ukrainy (niewidomy artysta – muzyk) wielokrotnie występował w Liceum i brał udział w pracach jury I Konkursu Piosenki Obcojęzycznej dla młodzieży powiatu łańcuckiego i przeworskiego, w którym również wystąpiły w repertuarze obcojęzycznym dzieci z Ukrainy. Nie odbyłoby się święto języków obcych bez scenicznych wykonań słynnych perełek literatury: uczniowie przygotowali współczesną angielską komiczną wersję znanej bajki „Kopciuszek”, koncertowo przedstawili „Lokomotywę” Tuwima w wersji francuskiej, włoskim wierszem „E poi fate l’ amore” opowiedzieli o miłości. dowiedli, że wiersz noblistki Wisławy Szymborskiej pt. „Nic dwa razy” – po hiszpańsku – choć brzmi całkiem inaczej – oznacza to samo – zachęca do życia pełną piersią.
Migranci mieli okazję pokazać swoje atuty podczas różnych szkolnych konkursów, np. Dnia Geografa, na którym demonstrowali wiedzę z zakresu m. in. geologii czy na Podkarpackim Konkursie Matematycznym im. Prof. Jana Marszała. Ich wschodni zaśpiew zarówno w języku polskim, jak i angielskim wzbudzał sympatię, gdy pełnili wraz z naszymi wychowankami funkcje konferansjerów na różnych imprezach.
Odbywali też wycieczki szkolne: do Muzeum Zamku w Łańcucie, podziemi rzeszowskiego Rynku, do Krakowa, Warszawy, w Góry Świętokrzyskie. Wszędzie dbaliśmy o przewodników w języku angielskim, bądź nasi uczniowie pełnili rolę tłumaczy. Nie sposób przecenić znaczenia dla polskich Sienkiewiczaków pobytu Ukraińców w szkole: konwersacje prowadzone w języku angielskim ośmielały do używania języka w sytuacjach naturalnych, pozalekcyjnych, nie wyreżyserowanych.
Uczniowie migranci zostali również włączeni w działalność Teatru spod Lipy, przez kilka miesięcy przygotowali wraz z Polakami spektakl „Romantycznie” w związku z ogłoszonym przez Sejm Rz. P. 2022 roku Rokiem Romantyzmu. 22 czerwca 2022 na deskach Miejskiego Domu Kultury wystąpili oni w utworach Mickiewicza, entuzjazm widzów wzbudziła w ich wykonaniu w języku ukraińskim ballada „Czaty”. Największą wartość spektaklu stanowi WSPÓLNA praca nad nim Polaków i Ukraińców Popisy recytatorskie i aktorskie na scenie – to jedna strona medalu, zaś żmudny trud nad koncepcją sceniczną, strojami, scenografią – to druga, kto wie czy nie ważniejsza? Na widowni zasiadły obok naszych uczniów i nauczycieli mamy i babcie uczniów z Ukrainy, które wyraziły najgłębsze słowa uznania dla Liceum umiejącego włączyć ich dzieci w działalność nie tylko edukacyjną.
Rok 2022 był wyjątkowy: współczucie dla braci zza wschodniej granicy, chęć niesienia im pomocy – to ważny znak tego roku! Sienkiewiczacy poznawali nowe znaczenie słowa SOLIDARNOŚĆ, uczyli się działać jako wolontariusze, organizowali wsparcie i z radością przyjęli nowych przyjaciół – Ukraińców do naszej licealnej społeczności. Na zakończenie nauki na zaimprowizowanej pod Lipą scenie pojawiła się utalentowana wokalnie koleżanka z dalekiego Charkowa, i zaśpiewała ukraińskie i angielskie piosenki, zaś w imieniu klasy 1 OP (ukraińskiej) podziękowania dla społeczności I Liceum przekazał jeden z uczniów, Ukraińcy poruszająco zaśpiewali nieformalny hymn czasu wojny „Czerwoną kałynę” – wszyscy poczuli moc przyjaźni, jedności, solidarności. Pięknym świadectwem włączenia uchodźców z Ukrainy w naszą społeczność było wygłoszone w języku polskim (śpiewnie i miękko) i angielskim przez przewodniczącego klasy 1OP przemówienie, które załączamy.
Szanowna Pani Dyrektor!
Panie i Panowie Profesorowie!
Drogie Koleżanki i Koledzy Sienkiewiczacy!
„Tak niedawno żeśmy się spotkali, a już pożegnania nadszedł czas!!”
Gdyby jeszcze kilka miesięcy temu ktoś powiedział, że los rzuci dwadzieścioro siedmioro dziewcząt i chłopców z różnych części Ukrainy do małego miasteczka na południu Polski – pewno nikt z nas w to nie uwierzyłby. A jednak wojna, która zaczęła się 24 lutego br., całkiem zmieniła życie całego narodu, zaczął się eksodus uciekających przed nią obywateli naszej ojczyzny.
Nas wojenne losy rzuciły do Łańcuta. Wielu znalazło tu dom, zastępcze rodziny, przyjaciół, spokój, bezpieczeństwo i Szkołę pod Lipą! To tu uczyliśmy się trudnego, dla wielu z nas nieznanego języka polskiego z jego zawiłościami, dziwnym akcentem i twardym „CZ”, z niemożliwymi do zapamiętania końcówkami czasowników – BYLIŚMY, ŚPIEWALIŚCIE, PRZYSZLIŚMY …. Tu poznawaliśmy siebie nawzajem, profesorów, koleżanki i kolegów z Polski. Tu bawiliśmy się na balach, uczestniczyli w Językomaniaku, Night Games, tańczyli belgijkę, integrowaliśmy się na piątkowych zajęciach, wycieczkach do Zamku, Rzeszowa, Krakowa, Warszawy, siedzieliśmy na lekcjach i odpoczywali na przerwach.
Dzisiaj przyszedł czas na pożegnanie. Choć nie wiemy, jakie będzie nasze dalsze życie, gdzie rzuci nas los, jednak zabierzemy wspomnienia z Naszego Liceum na zawsze, ocalimy w pamięci Państwa dobro, życzliwość, wsparcie, Wasze otwarte dla nas serca i domy.
Dziękujemy Pani Dyrektor – Naszej Wychowawczyni, za opiekę, troskę, organizację naszej nauki i rozrywki, za codzienne spotkania, rozmowy, za naukę pierwszych polskich słów i za wycieczki.
Kierujemy podziękowania do wszystkich Profesorów za godziny spędzone z naszą klasą i wiedzę, jaką nam przekazali.
Trudno będzie się nam rozstać z Wami, Koleżanki i Koledzy Sienkiewiczacy, nigdy nie zapomnimy chwil spędzonych razem i Waszej życzliwej przyjaźni. Dziękujemy!
Wierzę, że nasze losy jeszcze gdzieś się przetną!, być może tu, w Polsce, a być może w naszej wolnej Ojczyźnie – Ukrainie.
Sława Ukrainie!
Niech żyje Polska!
Tak zakończył się pierwszy etap pobytu Ukraińców w I Liceum. Po wakacjach część podjęła studia, część wróciła do ojczyzny. W drugim roku projektu Erasmusa+ „Sienkiewiczacy w Europie” trzynaścioro uczniów z kraju ogarniętego wojną zostało zakwalifikowanych do naszych klas zgodnie z wiekiem i poziomem edukacji, jednak w dalszym ciągu Ukraińcy dodatkowo odbywają intensywny kurs języka polskiego i zajęcia dedykowane specjalnie dla nich. Z myślą również o nich został zorganizowany konkurs plastyczny „Wszystkie barwy Ukrainy”, prace plastyczne uzdolnionych uczennic zza wschodniej granicy zostały wysoko ocenione podczas Dnia Patrona i wyeksponowane na wystawie.
Młodzież i rodzice z Ukrainy włączyli się w obchody jubileuszu 115. lecia I Liceum, zarówno w działania artystyczne, jak i organizacyjne, dowodząc, że czuje się częścią naszej społeczności.
Instytucjonalne, systemowe wsparcie jest dzieciom z doświadczeniem uchodźczym niezbędne, a działania integrujące społeczność ukraińską ze społecznością lokalną, począwszy od jej najmłodszych członków, pomagają wzajemnemu zrozumieniu, zapobiegają potencjalnym konfliktom i budują poczucie wspólnotowości.